Shaych al-'Allaamah Saalih al-Fowzaan
Vraag: Welke van de twee is beter, het opdoen van kennis of het uitnodigen naar Allaah ( Soebhaanahoe Wa Ta’ala)?
Antwoord: Het zoeken naar kennis komt eerst! Want het is niet mogelijk dat een mens uitnodigt naar Allaah, behalve wanneer hij kennis bezit. En als hij geen kennis bezit dan is hij niet in staat om uit te nodigen naar Allaah, en als hij toch uitnodigt dan maakt hij meer fouten dan dat hij rechtzet.
Dus er wordt aan de uitnodiger de volgende voorwaarde gesteld: dat hij kennis bezit alvorens hij aan de uitnodiging begint. ((Zeg (O Mohammed): Dit is mijn weg, ik nodig uit naar Allaah met zekere kennis, ik en degenen die mij volgen”)) [Soerah Yoesoef, vers 108]
En er zijn ook duidelijke zaken die mogelijk zijn voor de gewone mens om naar uit te nodigen, bijvoorbeeld: Het verrichten van het gebed en het afkeuren van het nalaten van het gezamenlijke gebed. Toezicht houden op de mensen van je huishouden. En de kinderen aansporen tot het gebed. Deze zaken zijn duidelijk bij de gewone mensen en bij de leerlingen, maar wat betreft de zaken die begrip nodig hebben en waarvoor kennis nodig is, zaken van toegestaan en verboden, zaken van Tauwhied en polytheïsme, hiervoor is ongetwijfeld kennis nodig.
Bron: Al-adjwibah al-moefidah ‘an-il as-ilat al-Manaahidj a-djadiedah (pagina 137, Fatwa nr. 54)
Uitnodiging door Vrouwen.
Iemaam 'Abd al-'Aziez ibn Baaz
Vraag: Wat zegt u over de uitnodiging naar Allaah (da’wah), voor een vrouw?
Antwoord: Alle Lof is aan Allaah. Zij is net zoals een man, het is aan haar om mensen uit te nodigen naar Allaah en het goede te gebieden en het slechte te verbieden, want de teksten van de Edele Koran en de Zuivere Soennah geven dit aan, en de woorden van de geleerden hebben dat duidelijk bevestigd. Het is dus aan haar om uit te nodigen naar Allaah en het goede te gebieden en het slechte te verbieden, met de inachtneming van de Islaamitisch wettelijke gedragingen die ook voor de man gelden.
En een vrouw zou niet ontmoedigd moeten worden bij het oproepen naar Allaah door het voelen van bezorgdheid of een gebrek van geduld vanwege sommige mensen die op haar neerkijken, haar beledigen en haar bespotten. Echter zou zij dat moeten doorstaan en geduldig moeten zijn. Als zij denkt dat de mensen haar bespotten en haar belachelijk maken op één of andere manier, dan zou ze aandacht moeten besteden aan iets anders, dat is dat zij het beste voorbeeld zou moeten zijn in kuisheid en de inachtneming van de Hidjaab in aanwezigheid van vreemde mannen en (ervoor moet zorgen dat zij) het vermijd om zich met hen te mengen. Zij zou zorgvuldig moeten zijn om ervoor te zorgen dat haar da'wah vrij is van alle afkeurenswaardigheden. En als zij da’wah zou verrichten bij mannen dan moet zij dat doen zolang zij in staat is van de (volledige) hidjaab, en zonder zich met een van hen af te zonderen.
En als zij da’wah verricht bij de vrouwen, zou zij hen wijselijk op moeten roepen en ervoor moeten zorgen dat haar gedrag en voorkomen boven alle verdenking is, zodat niemand haar zal bekritiseren en zeggen, “waarom is zij niet eerst met haarzelf begonnen?”. Zij zou weg moeten blijven van kleding die een reden tot afleiding (fietnah) kan zijn, en zij zou allerlei fietnah moeten vermijden zoals: het tonen van schoonheden, en het verfraaien van het praten waarvoor ze bekritiseerd kan worden. Neen, zij zou ervoor moeten zorgen dat zij zich bekommert om het uitnodigen naar Allaah, op een manier die haar religie en haar reputatie niet zal schaden.
Bron: al-Fatawa al-Djaami’ah li’l-Mar’ah al-Moslimah, blz. 1010.
Vraag: Wat is de beste manier voor vrouwen om da’wah te verrichten?
Antwoord: Ik zeg tegen de vrouwen: ‘Blijf in jullie huizen’ [Surah Ahzaab: 33] En jullie zouden jezelf niet moeten betrekken bij da’wah. Ik weiger om het woord ‘da’wah’ te gebruiken onder de mannelijke jeugd, dan lijkt het net of zij allen van de mensen van da’wah zijn –alsof het woord da’wah de mode is geworden van de nieuwe tijd. Dus elk individu dat iets weet over de Godsdienst wordt een Da’ee (oproeper tot de Islaam)! En deze kwestie beperkt zich niet alleen tot de mannelijke jeugd, het heeft zich ook uitgestrekt naar de vrouwelijke jeugd en de huisvrouwen. En in vele gevallen zijn zij begonnen om zich af te keren in het vervullen van de verplichtingen van hun huishouden en hun man en hun kinderen. Zich afkerende van deze verplichtingen naar iets dat niet verplicht voor hen is, zoals het verrichten van da’wah.
De algemene regel betreffende de vrouw is dat zij in haar huis moet blijven. En het is niet toegestaan voor haar om het huis te verlaten, tenzij ze een noodzakelijke reden heeft. Dit is gebaseerd op de verklaring van de Profeet, sallAllaahu ‘aleyhi wa sallam: ‘En (bidden in) hun huizen is beter voor hen’, dit wil zeggen dan het (gezamenlijke) gebed in de moskee.’
Vandaag de dag zien we een heersend fenomeen onder de vrouwen dat zij vaak naar de moskee gaan om het gezamenlijke gebed te bidden, niet te noemen het Jumu’ah gebed. Ondanks dit zijn hun huizen beter voor hen –tenzij er een moskee is in welke de Imaam een geleerde is die de aanwezigen enkele aspecten onderwijst van de wetenschap van de Godsdienst. In dit geval kan de vrouw naar de moskee gaan om te luisteren naar deze kennis. Er is niets dat haar tegenhoudt om dat te doen. Wat betreft de vrouw die zichzelf helemaal bezighoudt met da’wah (!), laat haar thuis zitten en lezen uit de boeken die haar of broers of andere mannelijke familieleden haar geven.
Wat eerst tijdens de uitnodiging?
Vraag: In de gebieden waar er graftempels zijn en visites aan de graven (in aanbidding), zouden we hen alleen naar Tauwhied moeten oproepen, of zouden we hen op moeten roepen naar Tauwhied en alle andere zaken van de religie, zoals het correct verrichten van de Salaah (het gebed) en andere zaken? En is hetzelfde ook van toepassing in gevallen waar mensen geen daden van Shirk (afgoderij) verrichten, maar sommige zonden?
Antwoord: Bij het maken van da’wah, is het essentieel om aandacht te besteden aan de omstandigheden van de mensen die men oproept. Als zij in Shirk zijn gevallen, dan zouden we moeten beginnen met het verbieden van Shirk en het gebieden van de Tauwhied, vervolgens het gebieden van alle andere zaken van de religie. En degenen die vrij zijn van Shirk maar nog steeds bezig zijn met het verrichten van sommige zonden, zij moeten verboden worden om deze zonden verrichten, en opgedragen worden om berouw te tonen!
Bron: Fataawaa al-Ladjnah al-Daa’imah, 12/245
Tafsier Vers 122 Soerah At-Tauwbah.
Allaah (Soebhanehoe wa Ta`ala) zegt in de Heilige Qor`aan: …En laat van elke groep een aantal uitrukken (om kennis van de Islaam te vergaren bij de geleerden –wanneer zij met de Profeet (salallaahoe `alayhie was sallem) op djihaad gaan- ), zodat zij (de achtergeblevenen) het begrip van de godsdienst onderwezen zullen krijgen wanneer zij (de uitgetrokken groep) tot hen terugkeren. Zodat (hun vergaring van kennis de reden zal zijn dat) zij hun volk zullen waarschuwen. (Tafsier Fath el-Qadier esh-Showkaanie) [Soerah at-Tauwbah: Vers 122].
Iemaam ‘Abdoer-Rahmaan bin Naasir as-S’adie (rahiemehoellaah) zegt aan het einde van zijn interpretatie van dit Vers (…zodat zij het begrip van de godsdienst onderwezen zullen krijgen wanneer zij (de uitgetrokken groep) tot hen terugkeren. Zodat zij hun volk zullen waarschuwen.) i.e.: “Dat zij de kennis en de betekenissen van de Islaamitische wetgeving moeten bestuderen en zijn verborgenheden moeten leren begrijpen en deze kennis vervolgens naar hun volk moeten overbrengen en hen moeten waarschuwen wanneer zij (de uitgetrokken groep) tot hen teruggekeerd zijn. Hier kunnen we het belang van kennis uit opmaken. In het bijzonder het begrip van het geloof want het is hier duidelijk dat het vergaren van het begrip over het geloof de belangrijkste zaak is. Ook is het een constatering dat degene die kennis vergaart heeft zijn kennis onder de dienaren moet verspreiden en hen hiermee moet adviseren. Want, wanneer de kennis van een geleerde (door hemzelf) verspreid wordt dan is dat een teken van het profijt wat er van hem genomen kan worden en een teken van de beloning die er voor hem gekweekt wordt. Daarentegen, wat voor profijt hebben de moslims van een geleerde die zijn kennis alleen maar voor zichzelf houdt en niet uitnodigt naar de Weg van Allaah met wijsheid en een goede vermaning en het laat om de onwetenden datgene te onderwijzen wat ze niet weten? Welk resultaat heeft hij met zijn kennis bereikt? De uiteindelijke bestemming van zo’n persoon is dat hij overlijdt en zijn kennis en daden met hem mee sterven! Dit is (daadwerkelijk) totale ontzegging voor iemand die kennis en begrip van Allaah gekregen heeft …”
[1] Fictieve titel, het artikel is een fragment uit de tafsier van Shaych `Abdoer-Rahmaan ibn Naasir as-Sa`die betreffende het vers: Soerah at-Tauwbah Vers: 122.
Zijn de methodieken van het uitnodigen naar Allaah vastgesteld of Idjtihaad?
Shaych al-'Allaamah Saalih al-Fowzaan
Vraag: Zijn de methodieken van het uitnodigen naar Allaah vastgesteld of Idjtihaad?
Antwoord: De methodieken van het uitnodigen zijn vastgesteld, en dat is verduidelijkt in het boek (de Koran), de Soennah en de levensloop van de Boodschapper van Allaah (Allaah's Vrede en Zegeningen zij met hem), wij voegen daar niets aan toe vanuit onszelf. En wij vinden het (de methodiek van uitnodigen) terug in het Boek van Allaah en in de Soennah van Zijn Boodschapper (Allaah's Vrede en Zegeningen zij met hem) en als wij er iets aan toevoegen dan zijn wij spoorloos en dan doen wij anderen dwalen.
Hij (Allaah's Vrede en Zegeningen zij met hem) heeft gezegd: “Wie aan deze zaak van ons (de Islaam) iets toevoegt, wat er niet bij hoort, zal deze toevoeging niet van worden geaccepteerd.”
Ja, er zijn middelen die vandaag de dag gebruikt worden voor het uitnodigen (naar Allaah) die niet eerder beschikbaar waren, zoals: Luidsprekers,(radio en televisie)zenders, kranten, tijdschriften en middelen van snelle communicatie (telefoon, internet etc.) en televisie (satelliet). En dit worden middelen genoemd, waarvan geprofiteerd wordt bij het uitnodigen. Deze middelen worden geen methodieken genoemd, want de methodieken heeft Allaah de meest Verhevene verduidelijkt in Zijn uitspraak:
((Nodig (de mensheid, O Mohammed) uit naar de weg van jouw Heer (dwz Islaam) met wijsheid en oprecht prediken, en discussieer met hen op de beste wijze.)) [Soerah nahl, vers 25]
En de uitspraak van de meest Verhevene:
((Zeg (O Mohammed): Dit is mijn weg, ik nodig uit naar Allaah met zekere kennis, ik en degenen die mij volgen.)) [Soerah youssef, vers 108]
En in de levensloop van de Profeet ( Allaah's Vrede en Zegeningen zij met hem) in het uitnodigen in Mekka en Medina bevat hetgeen waarmee de methodieken van het uitnodigen uiteen worden gezet:
((Waarlijk in de boodschapper van Allaah hebben jullie een goed voorbeeld om te volgen.)) [Soerah Ahzaab, vers 21]
Bron: Al-adjwibah al-moefieda ‘an-il as-ilat al-Manaahidj al-djadiedah (Pagina 43, fatwa nr. 17)
